BU AŞI MEYVE AŞISI (2)

İncir, dut ve ceviz gibi sütlü meyvelere kalem aşısı yapılmıyormuş.

Sorduğum aşıcılar öyle söylüyorlardı.

Nedenini sorduğumda, baharda yapılırsa, tutmuyor, bu meyveleri orak ayında aşılamak gerekir, diyorlardı…

Anlaşılan; atadan dededen böyle görmüşlerdi…

Ve de bu bilgileri tartışılmaz, sorgulanamaz bilgiler olarak kabul ediyorlardı…

Bize özgü, iflah olmaz bir tutuculuk!

Nasıl yerleştiyse, kısa dönemde yok çaresi…

Aşı mevsimi gelince, meyve aşıcısı bazı arkadaşları bahçeye götürüp aşı yatırdım ve aşı yaparlarken, nasıl yapıldığını iyice kavrayabilme için, onları dikkatlice izledim…

Aşı işi, sanıldığı kadar zor olmasa da, yine de dikkat edilmesi gereken bazı incelikleri var…

Önce kendimi denemek için, elma fidanlarını değişik yöntemlerle aşı yaptım…

Galiba, elma aşıları kolay tutuyor; yaptığım elma aşıların hepsi tuttu…

Az çok öğrenmiştim aşı işini…

Bu arada, aşı yapmak için, uygun ham fidan bulmanın ne kadar zor olduğunu, işin içine girince anladım…

Aşılanacak ham meyve fidanı yoktu.

Eskiden ayağımıza dolaşan ham meyve fidanları; çoğu meyvelerin şu veya bu şekilde yok edilmesi ve fındık bahçelerinin ot motoruyla temizlenmesi nedeniyle olsa gerek, eskisi kadar yetişmez olmuşlardı…

Galiba tirmitler de aynı nedenlerle yetişmez oldular…

Aşılanacak uygun meyve fidanı konusu da üzerinde durulması gereken önemli konulardan birisi gibi görünüyor…

Aşı yapmak isteyen bir vatandaş, uygun fidan bulamadıktan sonra ne yapacak?

Yapacağı iş belli; satıcılardan aşılı fidan alacak ve istediği çeşidi bu fidana aşılayacak!

Var mı başka yolu?

Ben kendi açımdan bir çare düşündüm; yediğim meyvelerin çekirdeklerini kurutarak saklayıp, şubat ayının başlarına doğru uygun bir yere gömümüp, çillenmelerini sağlamaya çalışacağım…

Her halde, hepsi olmasa bir kısmı çimlenir ve ileride aşılanacak fidanlar durumuna gelirler…

Çok bir zahmeti olacağını sanmıyorum; isteyen arkadaşlarımız benim yaptığımı yapabilirler…

Çok da sevaba girmiş olurlar…

Elma aşılarını yaptıktan sonra, internette öğrendiklerimi dikkatlice uygulamaya çalışarak incir ve dut aşıları da yaptım.

Baştan ikisi de tuttu gibi olsa da bir zaman sonra dut kurudu…

İncir aşısında iki çelik kullanmıştım; ikisi de çok güzel tuttular ve boy attılar.

Zaman zaman gidip kontrol ediyorum.

Umarım, ömrümüz olursa, gelecek yıl ilk meyvelerini yiyeceğiz.

Dut aşısının sonradan neden kurulduğunu pek anlamadım ama birinin sargıları erkenden çözmüş olmasının neden olduğunu düşünüyorum.

Bizim insanımız meraklıya, böyle biri sargıyı çözüp baktı, hava alınca da kurudu…

Ne diyeyim; eğer öylese canları sağ olsun…

Yapmak istediğim hurma aşısın gelince; zamanında iyi bir cins bulup aşı yapana kadar hurmalar yaprak açığı için, hevesim gelecek yıla kaldı…

Aynı şekilde orak ayını da değerlendiremedim ve orak ayı sürgün göz aşısı yapma fırsatını da kaçırdım…

Sağlık olsun, o hevesim de gelecek yıl kalmış oldu…

Aşı konusunda çok yeni olmama karşın çok şey öğrendim ve öğrenmeye de zevkle devam edeceğim.

Meyve yetiştirme konusunda edindiğim öbür deneyimlerimi yazmadım.

Gün gelir onları da zevkle yazarım.

Yaş geç olsa da öğrenmek güzel bir uğraş; aman bu yaştan sonra öğrenip de ne olacak, demeyin.

Öğrenin, öğrenin, öğrenin…

Öğrenmekle de kalmayın; öğrendiklerinizi uygulayın ve  başkalarına da öğretin…

Pişman olmazsınız.

Unutmayın, bu ülke bigi ile ve sistemli çalışmakla kalkınacak…

Yazıyı bir dörtlükle bağlayalım:

“Çıktım ağaç dalına,

Aş aşladım aşladım.

Sevdalık iyi şeymiş,

Ben de yeni başladım.”